توانایی بیوکنترل سویه‌های Pseudomonas fluorescens مولد 2و4-دی استیل فلوروگلوسینول و سیانید‌هیدروژن علیه پژمردگی فوزاریومی گوجه‌فرنگی

سودوموناس‌های فلورسنت مولد 2و4-دی­استیل فلوروگلوسینول(DAPG)  در بیوکنترل بسیاری بیماری‌های قارچی گیاهان نقش دارند. پژمردگی فوزاریومی گوجه­فرنگی یکی از مهمترین بیماری‌های این گیاه است که خسارت زیادی را به محصول وارد می­آورد. در این پژوهش 35 سویه Pseudomonas fluorescens از نظر وجود ژن‌های phlD و hcnAB بررسی شده و مشخص گردید نه سویه واجد ژن‌های بیوکنترل بودند. توانایی آنتاگونیستی سویه­های واجد دو ژن همراه با سویه CHA0، علیه بیمارگر در شرایط آزمایشگاهی بررسی گردید و پنج سویه شامل PGU، PGU1، PGU2، PGU4 و سویه CHA0 انتخاب شدند. سویه­ها از نظر تولید انواع متابولیت‌های ضدمیکروبی یا محرک رشدی گیاهی آزمایش شدند و در مرحله بعد توانایی آنها در بیوکنترل بیماری و افزایش رشد گیاه گوجه­فرنگی در شرایط گلخانه مطالعه شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که سویه­ها قادر به تولید آنتی­بیوتیک‌های DAPG، پایولوتورین و مونواستیل فلوروگلوسینول، سیانید­هیدروژن، اندول استیک­اسید، پروتئاز و سیدروفور پایووردین و نیز انحلال فسفات معدنی بودند. این سویه­ها در شرایط گلخانه نیز به‌طور معنی­داری قادر به کنترل بیماری و تحریک رشد گیاه گوجه‌فرنگی بودند و سویه PGU بهتر از سایرین عمل نمود. این مطالعه پیشنهاد می­کند که احتمالاً تولید متابولیت‌های ضد­میکروبی و/ یا متابولیت‌های محرک رشد گیاه در کنترل بیماری و افزایش شاخص‌های رشدی گوجه­فرنگی در شرایط گلخانه مؤثر هستند.